Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

23 Ιουνίου 2013

Πως οι προσφορές των Σούπερ μάρκετ επιδρούν στο ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ του καταναλωτή. – ΒΙΝΤΕΟ

Πως οι προσφορές των Σούπερ μάρκετ επιδρούν στο ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ του καταναλωτή. – ΒΙΝΤΕΟ

Προέλευση άρθρου: www.triklopodia.gr
Πως οι προσφορές των Σούπερ μάρκετ επιδρούν στο ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ του καταναλωτή. – ΒΙΝΤΕΟ
Τα σούπερ μάρκετ μας βομβαρδίζουν με τόσες πολλές αφίσες και πινακίδες προσφορών που χάνουμε τη δυνατότητα να διαχειριστούμε τις πληροφορίες που αφορούν τις τιμές των προϊόντων.
Το υποσυνείδητό μας επηρεάζεται από τη διαφήμιση και την προώθηση των προϊόντων, αλλά δεν
μπορούμε να αντιληφθούμε τις λεπτομέρειες στην έκπτωση επί των τιμών τους.

Για παράδειγμα οι πωλήσεις μιας μάρκας DVD που κόστιζαν € 4,24 το καθένα, αυξήθηκαν όταν η πινακίδα προώθησης έγραφε «Δύο για € 10».
Η παρουσία της πινακίδας ήταν αρκετή για την προώθηση του προϊόντος ακόμη και αν ο καταναλωτής πλήρωνε περισσότερα.

Όταν οι καταναλωτές αγόρασαν τσάι (φακελάκια σε κουτί) με προσφορά δύο κουτιά στην τιμή του ενός, η προσφορά προσέλκυσε πολλούς πελάτες, αλλά, μόνο το 45% των καταναλωτών πήρε το δεύτερο κουτί τσάι. Οι καταναλωτές συνειδητοποίησαν ότι υπήρχε μια καλή προσφορά, αλλά δεν διέθεσαν αρκετό χρόνο για να καταλάβουν, ότι μπορούσαν να αποκτήσουν δωρεάν το δεύτερο προϊόν.

Οι πολλές προσφορές μπλοκάρουν το υποσυνείδητό μας και έχουμε την τάση να γεμίζουμε τα καρότσια μας με προϊόντα, ανεξάρτητα από το εάν είναι ή όχι, καλή η τιμή τους.
Οι πωλήσεις μπύρας, γνωστής μάρκας, αυξήθηκαν κατά 10%, όταν το προϊόν τοποθετήθηκε δίπλα σε μια πινακίδα που έγραφε «η κλοπή διώκεται», γιατί ο εγκέφαλος του καταναλωτή την εξέλαβε ως πινακίδα προσφοράς για τη μπύρα.
Αν και τα σούπερ μάρκετ χρησιμοποιούν πολλές προσφορές BOGOF – δύο προϊόντα στην τιμή του ενός για να δελεάσουν τους καταναλωτές, οι ερευνητές λένε πως οι καταναλωτές δεν επηρεάζονται.

Ο Phillip Adcock, διευθύνων σύμβουλος των αναλυτών συμπεριφοράς καταναλωτή SBXL (Shopping Behavior Xplained Ltd.) δήλωσε ότι "η έρευνα δείχνει πως ο καταναλωτής επηρεάζεται από την διαφήμιση προώθησης ενός προϊόντος, αλλά είναι απίθανο να υπολογίσει λεπτομερώς το κέρδος του από την έκπτωση"

Οι πωλήσεις γνωστής μάρκας ουίσκι σε ένα κατάστημα αεροδρομίου αυξήθηκαν κατά 30% όταν στην ταμπελίτσα με την ονομασία και την τιμή του ποτού, προστέθηκε ένα κίτρινο περίγραμμα.
Ο καταναλωτής εξέλαβε την τονισμένη με περίγραμμα ταμπέλα ως απόδειξη ευκαιρίας ενώ στην πραγματικότητα δεν υπήρξε μείωση της τιμής.

Η SBXL στέλνει ομάδες ερευνητών σε καταστήματα για να διερευνήσουν με πραγματικά αποδεικτικά στοιχεία, την αγοραστική συμπεριφορά των καταναλωτών

Ο Phillip Adcock υποστηρίζει πως "ο εγκέφαλός μας απλά δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον μεγάλο αριθμό αποφάσεων που πρέπει να πάρουμε σε ένα κατάστημα.
Οταν σε ένα σούπερ μάρκετ έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια διαφορετική προσφορά κάθε τρία τέταρτα του δευτερολέπτου, απλά δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.
Εάν βρούμε προσφορά σε 85 διαφορετικά είδη μπύρας σε έναν διάδρομο, ο εγκέφαλός μας αδυνατεί να εξετάσει αυτές τις προσφορές και επιλέγει έναν μικρότερο αριθμό (4-5) για να ξεκινήσει τη διαδικασία ανάληψης απόφασης αγοράς. Η διεργασία αυτή δεν γίνεται συνειδητά.

Μελέτες έδειξαν ότι η παρουσίαση της προώθησης ενός προϊόντος, είναι πιο σημαντική από την ειδική έκπτωση της προσφοράς του.

Για το κατάστημα, η καλή ανάδειξη του προϊόντος –τοποθέτηση, ταμπέλα κλπ- είναι πιο σημαντική από την ειδική έκπτωση που προσφέρεται.

Για τον καταναλωτή, χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να εξετάζει με λεπτομέρεια την προσφορά, στο εκπτωτικό προϊόν που αγοράζει.


Δείτε κι αυτό το απίθανο βίντεο που εξηγεί την συμπεριφορά μας. Τα συμπεράσματα είναι κάθε άλλο, παρά κολακευτικά για εμάς...
Ο ειδικός στα οικονομικά της συμπεριφοράς Νταν Αριέλι, συγγραφέας του βιβλίου "Προβλέψιμα Παράλογοι" (Predictably Irrational), χρησιμοποιεί κλασικές οφθαλμαπάτες και τα δικά του ερευνητικά αποτελέσματα που έρχονται ενάντια στα ένστικτά μας και μερικές φορές μας σοκάρουν, για να δείξει ότι δεν είμαστε τόσο λογικοί όσο νομίζουμε όταν παίρνουμε αποφάσεις.

08 Νοεμβρίου 2011

Πώς ο Γιώργος «τίναξε» στον αέρα 2 τρισ. δολάρια


Πώς ο Γιώργος «τίναξε»  στον αέρα 2 τρισ. δολάρια
Γιατί µια χώρα µε πολύ µικρή οικονοµία σπέρνει πανικό στον κόσµο του χρήµατος
Πώς ο Γιώργος «τίναξε»  στον αέρα 2 τρισ. δολάρια
Αντικριστές στο χρηματιστήριο της Φραγκ-φούρτης παρακολουθούν στον τηλεοπτικό δέκτη τον έλληνα πρωθυπουργό, ενώ σε δεύτερο πλάνο ο δείκτης DAX φαίνεται να αρχίζει τη βουτιά... Αλλωστε 790 τρισ. δολάρια «παίζονται» σήμερα στον κόσμο του χρήματος και όποιο γεγονός επηρεάζει τις συναλλαγές προκαλεί τεκτονικές δονήσεις


Οταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, µιας χώρας που αποτελεί το 2% του ΑΕΠ της ευρωζώνης και το 0,35% του παγκόσµιου ΑΕΠ, δηµοσιοποίησε την πρόθεση της κυβέρνησής του να διενεργήσει δηµοψήφισµα, πέρα από τον εµφανή εκνευρισµό που προκάλεσε στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, οδήγησε άµεσα και τα χρηµατιστήρια σε απώλειες άνω των 2 τρισ. δολαρίων µέσα σε ένα 24ωρο. Το ευρώ έχασε απότοµα πολύ έδαφος, το κόστος δανεισµού όχι µόνο της Ιταλίας αλλά και της Γαλλίας εκτινάχθηκε, ενώ η απόσυρση κεφαλαίων από την ευρωζώνη σε όλες τις αγορές (χρηµατιστηριακές, οµολογιακές και συναλλαγµατικές) διογκώθηκε µε ταχύτατους ρυθµούς σε ελάχιστο χρόνο. Και ενώ οι διαχειριστές κεφαλαίων είχαν χάσει τον ύπνο τους, οι... ελπίδες κατάρρευσης της ελληνικής κυβέρνησης, απόρροια του «ηλεκτροσόκ» προς την ελληνική πλευρά του αποκαλούµενου και ως «πολεµικού συµβουλίου της ευρωζώνης» ( Μέρκελ ΣαρκοζίΤρισέ ΝτράγκιΜπαρόζο Ροµπάικαι Γιούνκερ ) βελτίωσαν το επενδυτικό κλίµα.

Για τις αγορές, ο κ. Γ. Παπανδρέου θέλησε αρχικώς να µετατοπίσει το βασικό µερίδιο ευθύνης στον ελληνικό λαό, καταδικάζοντας όµως προτού ακόµη ξεκινήσουν τις διαδικασίες υλοποίησης της πρόσφατης συµφωνίας της Ελλάδας µε τους πιστωτές της. Ετσι, το ενδεχόµενο ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, ταχείας µετάδοσης της κρίσης σε άλλες χώρες, καθώς και ταχείας απόσυρσης τραπεζικών καταθέσεων ήρθε δυναµικά στο προσκήνιο.

Το καλύτερο σενάριο πλέον για την Ελλάδα είναι, σύµφωνα µε την Deutsche Bank, η συγκρότηση µεταβατικής κυβέρνησης ικανής να προωθήσει τις βασικές απαιτήσεις των δανειστών της, καθώς η άµεση προσφυγή στις κάλπες ενέχει τεράστιο ρίσκο. Η ιαπωνική Nomura εκτίµησε πάλι ότι δεν έχει τόσο µεγάλη σηµασία ποιος κυβερνά την Ελλάδα, αλλά το αν θα µείνει τελικά στην ευρωζώνη και, ακόµη πιο σηµαντικό, αν σε περίπτωση εξόδου και άλλες υπερχρεωµένες χώρες θα ακολουθήσουν. Για τον οικονοµολόγο Βίλεµ Μπάιτερ της Citigroup πάντως µια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα είχε τεράστιο κόστος, καθώς θα επιφέρει την κατάρρευση του τραπεζικού συστήµατος και του νέου νοµίσµατος, τεράστια ύφεση και πιθανώς υπερπληθωρισµό.
 Εικονική οικονομία
Το γεγονός πάντως ότι δύο χρόνια τώρα µια χώρα µικρής οικονοµικής εµβέλειας προκαλεί πανικό στις αγορές παγκοσµίως αποδεικνύει τον παγκοσµιοποιηµένο χαρακτήρα του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος, υποστηρίζει η Λυδία Μαλάκη του λονδρέζικου οίκου Schroders. Οπως εξηγεί, ενώ θα έπρεπε να υπάρχει ένας λογικός σύνδεσµος ανάµεσα στην πραγµατική οικονοµία και στις χρηµατιστηριακές αξίες, τα πράγµατα µετά την παγκόσµια κρίση του 2008 και τη χρεοκοπία της Lehman Brothers έδειξαν ότι ο χρηµατοπιστωτικός κλάδος απέκτησε µια σηµαντική και αυξανόµενη αυτονοµία µε στόχο τη µεγέθυνση των κερδών του. Με τη δηµιουργία πολυσύνθετων επενδυτικών προϊόντων σταδιακά δηµιουργήθηκε µάλιστα µια εικονική πραγµατικότητα αξιών η οποία είναι πολλαπλάσια του παγκόσµιου ΑΕΠ. Ζούµε εποµένως σε µια εποχή όπου ο χρηµατοπιστωτικός κλάδος επηρεάζει επικίνδυνα την «υγεία» των οικονοµιών.
«Σκοτεινές συναλλαγές» 705 τρισ. δολ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύµφωνα µε τον Γιοχάνες Τόρµαν και την οµάδα των αναλυτών της HSBC, ενώ το 2011 το παγκόσµιο ΑΕΠ θα διαµορφωθεί στα 64,1 δισ. ευρώ, στην παγκόσµια αγορά παραγώγων, η οποία παραµένει κυρίαρχη στον κόσµο του χρήµατος, «παίζονται» σήµερα 790 τρισ. δολάρια, εκ των οποίων µόνο τα 85 τρισ. δολάρια αφορούν συναλλαγές εντός των οργανωµένων αγορών. Τα 705 τρισ. δολ, αφορούν λοιπόν «σκοτεινές συναλλαγές» σε µη οργανωµένες αγορές µικρότερης διαφάνειας µεταξύ των µεγάλων του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος, επηρεάζοντας όµως παράλληλα την πορεία των οικονοµιών, καθώς οι αγορές έχουν πλέον την ιδιότητα όχι απλώς να αποτιµούν αλλά και να σχεδιάζουν τις µελλοντικές αξίες. Οταν οι πιέσεις των αγορών εκτίναξαν τα spreads των ελληνικών οµολόγων, η πορεία της ελληνικής οικονοµίας άλλαξε ρότα, αναφέρει η κυρία Μαλάκη, υποστηρίζοντας ότι στο σηµερινό παγκοσµιοποιηµένο σύστηµα οι αγορές επηρεάζουν τα θεµελιώδη οικονοµικά µεγέθη που υποτίθεται ότι απλά αντανακλούν. Ας δεχθούµε επίσης, αναφέρει, ότι σε αυτό το σκηνικό οι αγορές παύουν να συµπεριφέρονται µε τον αναµενόµενο ορθολογικό τρόπο και χαρακτηρίζονται από συνεχείς δυναµικές ανισορροπίες µε απρόσµενες εξελίξεις. 

Η Ελλάδα, ως µέλος της ΕΕ και του ευρώ, βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο αυτών των ανισορροπιών που χαρακτηρίζουν µια γενικότερη αλληλένδετη κρίση στον ευρωπαϊκό Νότο και µια κρίση ενωµένης πολιτικής ηγεσίας στην ΕΕ. Αν λάβουµε υπόψη µας ότι σήµερα το νοµοθετικό και θεσµικό πλαίσιο των αγορών έχει επιτρέψει τη δηµιουργία σύνθετων επενδυτικών εργαλείων, η κατάρρευση των αγορών µπορεί να αποδειχθεί µια πολύ επικερδής ενέργεια για τους µερικούς λίγους. Εποµένως, καµία σηµασία δεν έχει η συνεισφορά της ελληνικής οικονοµίας στο παγκόσµιο ή ευρωπαϊκό ΑΕΠ, αλλά οι εµφανείς ή µη συνδετικοί κρίκοι της που καθορίζουν την κατεύθυνση των αγορών.
 Οι νέοι παγκόσμιοι παίκτες
Σε µια παγκοσµιοποιηµένη αγορά µάλιστα, ακόµη και αν τα συµφέροντα των αναδυοµένων χωρών δεν ταυτίζονται απαραιτήτως µε αυτά των βιοµηχανικά αναπτυγµένων, είναι ωστόσο άµεσα συνδεδεµένα. Η πιθανότητα εξάλλου µετάδοσης της κρίσης χρέους στις αναδυόµενες χώρες είναι µεγάλη. Αυτό ισχύει τόσο για τις αγορές, για τα νοµίσµατα, όσο και για τα οµόλογα των χωρών, και µάλιστα ανεξάρτητα από τις προοπτικές ανάπτυξής τους. Ως τώρα η Κίνα φαίνεται περισσότερο έτοιµη να παίξει τον ρόλο του σωτήρα στην κρίση του ευρώ. ∆ιαθέτει τεράστια συναλλαγµατικά αποθέµατα (3 τρισ. δολάρια), ενώ φαίνεται πρόθυµη να αγοράσει κρατικά οµόλογα υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει η εγγύηση του ∆ΝΤ ή της ΕΚΤ. Στο πλαίσιο της συνόδου των G20 πάντως, χώρες µε µεγάλα συναλλαγµατικά αποθέµατα αλλά και αδύναµη εγχώρια ζήτηση, όπως η Βραζιλία, η Κίνα και η Γερµανία, φαίνεται να συµφωνούν πλέον να παίξουν µεγάλο ρόλο στην παγκόσµια εξισορρόπηση. 

Οι συνέπειες της «πυρηνικής επιλογής» για την Ελλάδα
Ο «δεκάλογος της καταστροφής» όπως τον καταγράφουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες από μια πιθανή έξοδο από το ευρώ
Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, η επονοµαζόµενη «πυρηνική επιλογή», θα οδηγούσε το νέο νόµισµα και το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων στα τάρταρα και τον πληθωρισµό στα ύψη, την ώρα που το χρέος της χώρας θα παραµείνει σε ευρώ, εκτιµούν µεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες. Καθώς µάλιστα το µέλλον της Ελλάδας στην ευρωζώνη ακροβατεί σε τεντωµένο σχοινί, ξένες τράπεζες φαίνεται ότι εξετάζουν κάθε δανειακή σύµβαση που έχει συναφθεί µε ελληνικές επιχειρήσεις, ενώ αναζητούν τρόπους να αντισταθµίσουν την έκθεσή τους στη χώρα. Την ίδια στιγµή θεωρούν πως οι πιθανές συνέπειες για την Ελλάδα µιας τέτοιας επιλογής θα µπορούσαν να κωδικοποιηθούν κυρίως ως εξής: 

1. Η ονοµαστική αξία του ενεργητικού και παθητικού του τραπεζικού συστήµατος θα επανυπολογίζονταν εκ νέου προκειµένου να υποτιµηθεί το νόµισµα. Αρχικά οι τραπεζικοί λογαριασµοί πέραν αυτών των ξένων κατοίκων θα µετατραπούν στο νέο νόµισµα µε ισοτιµία 1 ευρώ = 1 µονάδα του νέου νοµίσµατος, όπως επίσης αντίστοιχα και τα δάνεια της κεντρικής τράπεζας προς τις εµπορικές τράπεζες. 

2. Θα είχαµε ελέγχους των κεφαλαίων τόσο λόγω του τεράστιου ελλείµµατος τρεχουσών συναλλαγών όσο και για να περιοριστούν οι ηµερήσιες αναλήψεις χρηµάτων προκειµένου να αποτραπεί η κατάρρευση του τραπεζικού συστήµατος, το οποίο δεν θα έχει πλέον πρόσβαση στη ρευστότητα της ΕΚΤ. 

3. Η χρεοκοπία δεν θα εξάλειφε την ανάγκη για δηµοσιονοµική προσαρµογή, αφού το ισοζύγιο θα συνεχίσει να είναι ελλειµµατικό και ως εκ τούτου θα πρέπει να υπάρξει ακόµη µεγαλύτερη λιτότητα από αυτή που προβλέπει το σχέδιο της τρόικας. Υποθέτοντας πως κάτι τέτοιο είναι πολιτικά ανέφικτο, η κεντρική τράπεζα θα αναλάµβανε τη νοµισµατοποίηση του χρέους, δηλαδή θα τύπωνε χρήµα. 

4. Ολα τα συµβόλαια στη χώρα (δάνεια, µισθοί, ενοίκια, λογαρια σµοί) θα πληρώνονται στο νέο νόµισµα, µε αρχική ισοτιµία µετατροπής 1 ευρώ = 1 µονάδα του νέου νοµίσµατος. Θα υπήρχε αυξηµένη πιθανότητα χρεοκοπίας εταιρειών που κατέχουν χρέος σε ξένο νόµισµα, το οποίο θα οδηγούσε σε σωρεία νοµικών προσφυγών στις πιστώτριες χώρες. 

5. Το σπιράλ που πιθανότατα θα δηµιουργούνταν στους µισθούς (ιδιαίτερα αν η κεντρική τράπεζα αρχίσει να τυπώνει χρήµα) θα εξάλειφε ταχύτατα το οποιοδήποτε ανταγωνιστικό όφελος. 

6. Θα ήταν πολύ δύσκολο η χώρα να επαναφέρει το παραδοσιακό της νόµισµα. Τα τεχνικά προβλήµατα θα ήταν τεράστια: οι νοµικοί και υπολογιστικοί κώδικες θα έπρεπε να ξαναγραφτούν, τα ATMs να επαναπρογραµµατιστούν κτλ. Ως τότε ίσως χρησιµοποιούνται προσωρινά τα χαρτονοµίσµατα του ευρώ. 

7. Η χώρα θα µπορούσε να εξέλθει ακόµη και από την ΕΕ και να έλθει αντιµέτωπη µε την επιβολή εµπορικών δασµών. 

8. Η µετάδοση της κρίσης και σε άλλες χώρες της περιφέρειας, δεδοµένου ότι θα υπάρχει προηγούµενο αποχώρησης µιας χώρας από την ευρωζώνη, θα οδηγούσε σε έκρηξη των spreads των οµολόγων και µαζική φυγή καταθέσεων από τις τράπεζες, οι οποίες θα υποστούν ένα «πιστωτικό γεγονός», ενεργοποιώντας τα ασφάλιστρα κινδύνου. Για την Ελλάδα η πληρωµή (αν απαιτηθεί) των CDS υπολογίζεται στα 20 δισ. ευρώ. 

9. 
Η ΕΚΤ θα πρέπει να προχωρήσει σε µια τεράστια παροχή ρευστότητας και σε αγορές κρατικών οµολόγων, ενώ η ΕΚΤ και όλος ο ιδιωτικός τοµέας και οι πιστώτριες χώρες θα πρέπει να διαγράψουν τελείως τις απαιτήσεις τους για αποπληρωµή χρεών από τη χώρα που θα εξέλθει της ευρωζώνης, µε µόνη πιθανή εξαίρεση το ∆ΝΤ. 

10. Η πιστωτική κρίση που θα δηµιουργούνταν ενδεχοµένως θα έκανε την κρίση του 2008 να µοιάζει πολύ ήπια και η παγκόσµια οικονοµία θα πέσει σε βαθιά ύφεση. 

03 Νοεμβρίου 2011

ΓΑΠ Γιατί δεν πήγαμε σε δημοψήφισμα


Γιατί δεν πήγαμε σε δημοψήφισμα

Δείτε την απάντηση του Πρωθυπουργού (ή αλλιώς ο άνθρωπος που κρατάει πάντα τον λόγο του και εννοεί αυτά που λέει) στην ερώτηση του Γ. Σιδέρη από το ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ.
(12 Σεπ. 2010)

"Θα βάζαμε την χώρα σε περιπέτεια...."



Hμερομηνία :  01-11-11             Eκτύπωση |   e-mail
Γ. Παπανδρέου: «Δημοψήφισμα και ψήφος εμπιστοσύνης για τη συμφωνία των Βρυξελλών»
 Δημοψήφισμα και ψήφο εμπιστοσύνης για την συμφωνία των Βρυξελλών εξήγγειλε ο πρωθυπουργός στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ. Γύρω στα μέσα Ιανουαρίου, λένε οι κυβερνητικές πηγές.


Πολιτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες εμπεριέχουν και κάποιο ρίσκο, εξήγγειλε σήμερα ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ.
Αιφνιδιάζοντας το ακροατήριό του και όχι μόνο, ο κ. Παπανδρέου εξήγγειλε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη νέα δανειακή σύμβαση, αλλά και ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση από τη Βουλή.
Οι πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού αναμένονταν το τελευταίο διάστημα, καθώς αιτήματα αυτού του είδους ζητούσαν αρκετοί βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, σε διαφορετική, πάντως, κατεύθυνση.
Ο κ. Παπανδρέου απέκλεισε το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης, τονίζοντας ότι δεν υπάρχουν οι πολιτικές προϋποθέσεις για τη σύναψη μιας συμφωνίας με άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Απέκλεισε επίσης και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, αποσυνδέοντας τις εκλογές από το δημοψήφισμα, στο οποίο, όπως τόνισε, δεν θα ψηφίσουμε για το ποιο κόμμα θεωρούμε καλύτερο για να κυβερνήσει τη χώρα. Και επανειλημμένα ανέφερε προς τα μέλη της Κ.Ο. ότι «έχουμε μπροστά μας δύο χρόνια σκληρής δουλειάς».
Όπως διευκρίνιζαν μέλη του υπουργικού Συμβουλίου το δημοψήφισμα θα διεξαχθεί μετά την κατάρτιση του πλήρους κειμένου της δανειακής σύμβασης, η οποία σύμφωνα με την απόφαση της 26ης Οκτωβρίου, πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2011. Η σύμβαση θα τεθεί στο δημοψήφισμα μαζί με τα παραρτήματά της.
Ο κ. Παπανδρέου τόνισε ότι η επιλογή του δημοψηφίσματος δεν αποτελεί υπεκφυγή. Εμείς είπε, ποτέ δεν αποφύγαμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, πάντα τις έχουμε αναλάβει. Υπεκφυγή πρόσθεσε, θα ήταν η προσφυγή σε πρόωρες εκλογές, θα οδηγούσαν στο διχασμό του λαού και τη χώρα σε άτακτη χρεοκοπία.
Ο κ. Παπανδρέου απηύθυνε και πρόταση συνεργασίας μακράς πνοής στην αντιπολίτευση και ειδικότερα στην αξιωματική αντιπολίτευση. Η πρόταση περιλαμβάνει συνεννόηση και συνεργασία σε θέματα που μπορούν να συμφωνήσουν, όπως είναι η διαφάνεια, η πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, η αξιοκρατία στο δημόσιο, το χτύπημα της γραφειοκρατίας, κλπ.
Κοινός τόπος αυτής της συνεργασίας, πρόσθεσε ο πρωθυπουργός. θα είναι η επίτευξη δύο στόχων: την αναθεώρηση του Συντάγματος και επίσης να υπάρξει συμφωνία μεταξύ των κομμάτων που θα συμπράξουν σε αυτή, ότι όποια κυβέρνηση και αν εκλεγεί το 2013, θα πρέπει να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα και τα συμπράττοντα κόμματα της αντιπολίτευσης να στηρίξουν τις αποφάσεις της κυβέρνησης.
Κατά τραπεζιτών και επιχειρηματιών
Ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε και στις τράπεζες οι οποίες αντιδρούν στο «κούρεμα» του χρέους και τόνισε ότι οι τράπεζες πρέπει να σηκώσουν ένα μέρος του βάρους του χρέους που δεν πρέπει να σηκώσουν ολόκληρο οι πολίτες. Δεν δίστασε επίσης να καταφερθεί κατά των τραπεζιτών, οι οποίοι επιμένουν να θέλουν να ρίξουν τα βάρη στους πολίτες.
Αναφέρθηκε επίσης σε αποτυχημένους και πτωχευμένους επιχειρηματίες, οι οποίοι στηρίζουν τα αιτήματα των τραπεζιτών, για να μπορέσουν οι τράπεζες να συνεχίσουν να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, για να μπορούν οι ίδιοι να συνεχίσουν να παίρνουν θαλασσοδάνεια. Προς τους ίδιους απηύθυνε βαριά κατηγορία λέγοντας ότι αυτοί οι επιχειρηματίες, οι οποίοι έχουν βγάλει στο εξωτερικό τα χρήματά τους, θέλουν τη χρεοκοπία της χώρας και την επιστροφή στη δραχμή, ώστε να μπορούν, επαναφέροντας τα ευρώ που έβγαλαν στο εξωτερικό, να μπορέσουν να αγοράσουν φθηνά την Ελλάδα.
Μίλησε επίσης και για επιχειρηματίες που θέλουν κυβέρνηση της δικής τους επιλογής, που θέλουν να ανακόψουν την προσπάθεια της κυβέρνησης και κόμματα που θέλουν να μετρήσουν τις δυνάμεις τους. Πρόκειται, τόνισε, για ετερόκλητες δυνάμεις, οι οποίες συμμαχούν στην επιλογή τους «να πέσει η κυβέρνηση», για να υπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα, αγνοώντας τις δραματικές συνέπειες για τους πολίτες.
Ο κ. Παπανδρέου απάντησε και σε κατηγορίες που διατυπώθηκαν κατά του ίδιου και της κυβέρνησης το προηγούμενο διάστημα. Δεν θα δεχθούμε, τόνισε, αμφισβήτηση του πατριωτισμού μας από κανέναν. Εμείς, πρόσθεσε, κάνουμε το πατριωτικό μας καθήκον και όσοι πιστεύουν ότι θα αποκομίσουν κομματικά οφέλη χωρίζοντας του Έλληνες σε εθνικόφρονες και μιάσματα να σκεφθούν ότι αυτούς τους διαχωρισμούς τους πληρώσαμε πολύ ακριβά στο παρελθόν.
Καταδίκασε επίσης τα φαινόμενα βίας στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, αν και, όπως είπε, «συμμεριζόμαστε την οργή του κόσμου». Τόνισε, όμως, ότι δεν είναι πατριωτισμός η απαξίωση της ιστορίας μας και της Δημοκρατίας, αλλά να δημιουργήσουμε μια χώρα που να μπορεί να σταθεί μόνη στα πόδια της,
Χαρακτήρισε επίσης επιχείρημα για μικρά παιδιά το προβαλλόμενο από τη ΝΔ ότι το 2020 το χρέος θα είναι στο 120% του ΑΕΠ, όσο και το 2009. Τότε, είπε, η χώρα όδευε ήδη προς τη χρεοκοπία και αν δεν γίνονταν οι προσπάθειες από την κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό το χρέος θα έφθανε το 2020 στο 230% και αν δεν υπήρχε η τελευταία συμφωνία στο 170%.
Γύρω στα μέσα Ιανουαρίου το δημοψήφισμα, λένε πηγές
Από τον χρόνο κατά τον οποίο θα ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις με τους ιδιώτες (PSI) για την οριστικοποίηση της συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου, θα καθοριστεί το πότε θα διενεργηθεί το δημοψήφισμα που εξήγγειλε ο Γιώργος Παπανδρέου κατά την ομιλία του στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αρμόδιων κυβερνητικών παραγόντων, πιθανότερος χρόνος διεξαγωγής του είναι τα μέσα Ιανουαρίου του νέου έτους, καθώς απαιτείται να μεσολαβήσει διάστημα 21 ημερών από την ανακοίνωση της προκήρυξής του, κατά τη διάρκεια της οποίας θα συζητηθούν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
κατά τις ίδιες εκτιμήσεις παραμένει ακόμη ανοικτή η διαδικασία που θα προτιμηθεί, δηλαδή είτε θα ψηφιστεί πρώτα από την Βουλή η νέα σύμβαση που απαιτούνται 180 ψήφοι και άρα χρειάζεται να συμφωνήσει και η αξιωματική αντιπολίτευση είτε δεν θα τεθεί σε ψηφοφορία και με απόλυτη πλειοψηφία, δηλαδή με 151 ψήφους η Βουλή θα ζητήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.
Οι τελικές αποφάσεις, κατά τις ίδιες πηγές, θα ληφθούν όταν διαμορφωθούν όλα τα δεδομένα τόσο για το περιεχόμενο της συμφωνίας όσο και οι συνθήκες που θα επικρατούν την δεδομένη στιγμή.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η απόφαση του πρωθυπουργού δεν είχε κοινοποιηθεί σε κορυφαία κυβερνητικά στελέχη και δεν ήταν γνωστή παρά σε πολύ λίγους στενούς του συνεργάτες.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AΠΕ-ΜΠΕ


http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_01/11/2011_412585

26 Οκτωβρίου 2011

Οι 10 στρατηγικές χειραγώγησης της κοινής γνώμης

1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ
10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ


Το κείμενο «οι 10 στρατηγικές χειραγώγησης των μαζών» κυκλοφορεί μαζικά στο Διαδίκτυο σε διάφορες γλώσσες και αποδίδεται στον αμερικανό φιλόσοφο Noam Chomsky. Στις αρχές του 2010, μεταφράζεται και στα ελληνικά, δημοσιεύεται σε πολλά μπλόγκς και οι αναρτήσεις και τα likes δίνουν και παίρνουν. Το συγκεκριμένο κείμενο σε χρόνο ρεκόρ ανακηρύσσεται σ’ ένα από τα πιο δημοφιλή κείμενα της παγκόσμιας μπλογκόσφαιρας.

Πράγματι, διαβάζοντας το κανείς, δύσκολα θα μείνει ασυγκίνητος. Ο δεκάλογος περιλαμβάνει κοινές αλήθειες που όλοι έχουν  βιώσει στο πετσί τους όπως ότι το σύστημα γνωρίζει πολύ καλύτερα τα άτομα απ’όσο τα ίδια τα άτομα γνωρίζουν τον εαυτό τους, με αποτέλεσμα να είναι σε θέση να τα ελέγχει περισσότερο απ’όσο τα ίδια μπορούν να ελέγχουν τον εαυτό τους.
Η πρωτοφανής επιτυχία αυτού του κειμένου οδήγησε τον Τσόμσκι στην επίσημη διάψευση της πνευματικής κυριότητας του. «Δεν το έχω γράψει αλλά σίγουρα είναι επηρεασμένο από τη σκέψη μου. Θα μπορούσα και να το έχω υπογράψει», δήλωσε χαρακτηριστικά. Εύλογη είναι η ερώτηση λοιπόν, τίνος είναι το κείμενο; Το κείμενο λοιπόν γράφτηκε απο την γαλλική αναρχική εφημερίδα LeGrandSoir. Διαβάστε τις και θα καταλάβετε τους τρόπους με τους οποίους, απο άνθρωποι μετατρεπόμαστε σε πρόβατα……
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών.
Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει  καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.
3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Για να γίνουν αποδεκτά  τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.
4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ’ ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.
5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος.Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.
7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του… «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…
9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ
Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους.Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης… Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.
10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.